Psychologiczna pierwsza pomoc w kryzysie
Celem interwencji kryzysowej, także w obliczu doświadczenia wojny czy innych katastrof masowych, jest pomoc w powrocie do stanu sprzed kryzysu. Wymaga to reorganizacji i wypracowania zachowań adaptacyjnych.
Minęło już trochę czasu i wydaje się, że pierwsze poczucie szoku związane z aktem agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Mogliśmy skonfrontować się z własnymi odczuciami i wyobrażeniami na temat tego, co dalej począć w tak ekstremalnej sytuacji. Nie wiemy jednak, jak wyglądać będzie przyszłość, więc mimowolnie tworzymy na ten temat różne scenariusze. Z odpowiedzią na część z pojawiających się wątpliwości przychodzi wiedza i obserwacje z zakresu interwencji kryzysowej.
Trudności w uczeniu się
Jedną z dysfunkcji dzieci w wieku szkolnym jest trudność w uczeniu się, której źródłem są zaburzenia funkcji sensomotorycznych. Aby pomóc uczniom z tą przypadłością w adaptacji społecznej, trzeba dobrze rozumieć źródło problemów.
Od wielu lat trwają badania i dyskusje wśród neurologów, psychologów i pedagogów nad ujednoliceniem definicji pojęcia „trudności w uczeniu się”. Aktualnie odnosimy je do zaburzeń jednego lub wielu procesów psychicznych, które leżą u podstaw rozumienia lub używania języka mówionego i pisanego. Problemy poznawcze odzwierciedlają się w braku koncentracji uwagi, trudnościach w słuchaniu, mówieniu i czytaniu, pisaniu, liczeniu.
Edukacja najmłodszych na światowym poziomie
OMEP to Światowa Organizacja Wychowania Przedszkolnego. Jej celem jest dbałość o rozwój i zapewnienie optymalnych warunków życia najmłodszym dzieciom niezależnie od uwarunkowań materialnych czy kulturowych.
Polski Komitet Światowej OMEP utworzono w 1967 r. Jego działalność wpisuje się w międzynarodową współpracę organizacji pozarządowych, których celem jest upowszechnianie wiedzy o zdrowiu, wychowaniu i edukacji dzieci w wieku przedszkolnym, inicjowanie badań naukowych, sprzyjanie wymianie doświadczeń oraz promowanie wartościowych koncepcji edukacyjnych.
Od słowa do języka
Zabawy i strategie postępowania z tekstem poetyckim w nauczaniu języka obcego powinny być dobrze przemyślane i zaplanowane, uwzględniać stopień trudności i zainteresowania uczniów.
Nauczyciele języków obcych kształtują umiejętności komunikacyjne, najczęściej koncentrując się na tekstach autentycznych. Moja propozycja dotyczy uwzględnienia w nauczaniu języka obcego strategii estetycznej, czyli sięgnięcia do tekstów poetyckich. Doświadczenie podpowiada mi, że warto znaleźć czas na wprowadzenie uczniów w świat poezji, reprezentującej obszar kultury danego języka.
Wstępniak
Szanowni Państwo
Dwa lata minęły od pojawienia się wirusa, który zdezorganizował, a może zreorganizował nasze życie, także w wymiarze zawodowym. Wydawałoby się, że zmierzamy powoli do czegoś, co nazwalibyśmy „normalnością”. Jednak nie jest to nam dane. Zawierucha wojenna dotknęła naszych sąsiadów i zmienia także naszą codzienność. Tym razem niepokój i troska dotyczą rodzin uchodźców, uciekających przed działaniami wojennymi, w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca.
Szkoła pokoju: pedagogika nadziei
Nie wyniki, staniny czy rankingi, ale poczucie szczęścia, wzajemne zrozumienie, postawa otwartości i różnorodność są fundamentem edukacji. Holenderska szkoła pokoju – pedagogika nadziei świetnie ją egzemplifikuje.
W raporcie UNICEF-u z 2020 roku na temat dobrostanu dzieci (rozumianego jako zdrowie psychiczne, fizyczne oraz umiejętności akademickie i społeczne) w krajach bogatych na 38 krajów uczestniczących w badaniu od wielu lat pierwsze miejsce zajmują Niderlandy, drugie Dania, a podium zamyka Norwegia. Polska zajmuje dalekie 31 miejsce. W tym samym raporcie 15-latkowie oceniają swoje zadowolenie z życia w skali od 0 do 10. We wszystkich krajach większość dzieci uzyskała pięć i więcej punktów. Najlepszy wynik pozostaje przy Holandii. Polscy nastolatkowie zajmują siódme miejsce od końca (https://www.unicef-irc.org/publications/pdf/Report-Card-16-Worlds-of-Influence-child-wellbeing.pdf s. 11, 16; dostęp 08.02.2022).
Psychologia uczy, jak bardzo rezylientny jest człowiek
Joanna Marchewka: Jak zareagowała Pani na wieść o wojnie w Ukrainie? Pojawiły się lęk i katastroficzne obrazy czy wystudzenie zawodowca? Czy posiadanie narzędzi terapeutycznych chroni przed szokiem w sytuacji ekstremalnej?
Sabina Sadecka: Zawód psychoterapeutki nie jest szczepionką na czucie. W moim świecie to był wielki szok, niedowierzanie, szukanie źródeł, żeby zaspokoić głód informacji. To była reakcja spontaniczna, jak u większości ludzi spoza bańki psychologicznej. Ale mogę też powiedzieć o drugim rodzaju doświadczenia – przyglądaniu się swojej reakcji na ten bodziec. Wiedza, świadomość, wytrenowanie zachowań nie są buforem przed tym, nad czym nie mamy kontroli – nad lękiem, reakcjami ciała, emocjami. Pomagają natomiast szybciej i lepiej podjąć decyzję, czy dorzucić sobie kamieni do plecaka, dociążając się, czy zatrzymać kołowrót myśli.
Nie marnuj jedzenia!
Z otrzymanych danych wynika, że tygodniowo w każdym polskim gospodarstwie domowym wyrzuca się średnio 3,9 kg żywności. Aby efektywnie przeciwdziałać marnowaniu żywności, potrzebna jest edukacja.
Ewa Superczyńska: Sprawy żywienia są bliskie każdemu z nas. Przedmiotem zainteresowań pani Profesor jest problem marnotrawstwa jedzenia. Jakie cele zakładał projekt badawczy, w którym Pani uczestniczyła?
prof. Danuta Kołożyn-Krajewska: Projekt Opracowanie systemu monitorowania marnowanej żywności i efektywnego programu racjonalizacji strat i ograniczania marnotrawstwa żywności (PROM) był realizowany w ramach programu GOSPOSTRATEG, finansowanego przez NCBiR. Liderem działania była Federacja Polskich Banków Żywności, partnerami: Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa i Polskie Towarzystwo Technologów Żywności. Celem projektu było wzmocnienie instytucji publicznych w zakresie zarządzania polityką publiczną oraz opracowanie strategii racjonalizacji strat i ograniczania marnotrawstwa żywności.
A może by tak nie jechać do Barcelony?
W mgnieniu oka świat się rozszerza i kurczy. Obecna sytuacja polityczna sprawia, że trudno nam planować cokolwiek, a już zwłaszcza wakacyjne wyjazdy. Tym bardziej warto skorzystać z okazji, gdy wielka sztuka puka do drzwi.
Czule wspominamy wakacyjne wypady. To były czasy! Zapominamy, że takie wycieczki pociągają za sobą nie tylko potężny ślad węglowy tanich lotów i wysiłek finansowy, ale też emocjonalną ruletkę. Chyba wszyscy przeżyliśmy to okropne uczucie, gdy trzeba zwiedzać w pośpiechu, na akord, w otoczeniu i warunkach, które przeszkadzają w skupieniu się, ba, odczuciu przyjemności ze zwiedzania.
Warsztaty Mocy
Początkowo poczucie sprawczości u dziewczynek i chłopców rośnie równomiernie. Dopiero w okresie dorastania ulega zmianie. Wtedy zaczynają się problemy. Chłopcy szybko wychodzą „na prostą”, a dziewczynkom trudno uwierzyć w siebie.
Z wielu badań wynika smutna prawda – dziewczynki potrzebują wsparcia, by znów uwierzyć w to, że mogą być sprawcze, podejmować mądre decyzje i dążyć do celu. U polskich nastolatek problem wydaje się jeszcze głębszy niż u dziewczyn z innych części Europy – aż 81% młodych Polek nie wierzy w siebie. Przeglądając dane i badania na temat dzisiejszych nastolatek, a także przyglądając się własnym córkom, doszłyśmy do wniosku, że coś z tym trzeba zrobić. I wymyśliłyśmy warsztaty, które mają dodać dziewczynom tego, czego tak bardzo im brakuje: mocy.
Co można robić w chmurze
Chmura – tak powszechnie nazywamy przestrzeń online, w której przechowujemy pliki. Ten wirtualny dysk warto wykorzystać w praktyce szkolnej. Ma znacznie więcej funkcji niż tylko ogólnodostępny magazyn.
Przestrzeń online zwana „chmurą” najczęściej kojarzymy z miejscem, w którym możemy przechowywać multimedia, np.: zdjęcia, muzykę czy filmy. Wiele firm oferuje darmowe wirtualne dyski przy zakładaniu konta e-mail. Niezależnie od oprogramowania telefonu, nierzadko automatycznie, wszystkie zrobione przez nas zdjęcia i nagrane filmy synchronizują się z chmurą i są w niej zapisywane, na wypadek utraty danych. Taki wirtualny dysk można także wykorzystać do zapisywania plików z materiałami dydaktycznymi, wówczas brak pendrive’a nie stanowi już problemu. Dostęp do dysku uzyskamy z każdego urządzenia z dostępem do Internetu – niezależnie, czy jest to telefon, tablet, laptop czy szkolny komputer. Chmura może być jednak czymś więcej niż tylko magazynem.
Lekcja zdalna w pigułce
Czy można przeprowadzić efektywną e-lekcję za pomocą jednej aplikacji? Okazuje się, że tak. Classroomscreen jest wielofunkcyjną bezpłatną aplikacją, świetnie sprawdzającą się na różnych etapach edukacji.
Classroomscreen to narzędzie możliwe do wykorzystania zarówno podczas spotkań stacjonarnych, jak i zdalnych. Otwierając tę jedną aplikację, mamy pewność, że nasza lekcja będzie uporządkowana, bo uczniowie doskonale widzą, co mają robić i ile czasu wyznaczył im nauczyciel na daną aktywność. Aby korzystać z podstawowych funkcji, nie trzeba się nawet logować. Możemy ustawić dowolny język, w tym oczywiście polski.
